باندینگ ارتودنسی

باندینگ ارتودنسی چیست؟ این اصطلاح به فرآیند دقیق و حساس چسباندن براکت های ارتودنسی به سطح دندان ها اطلاق می شود که سنگ بنای اصلی درمان های ارتودنسی ثابت است. این روش با استفاده از چسب های کامپوزیتی خاص و تکنیک های پیشرفته ای مانند باندینگ مستقیم و غیرمستقیم، جایگزین روش های قدیمی و تهاجمی گذشته شده است. در این مقاله جامع، تحت نظارت دکتر احسان مهریزی متخصص ارتودنسی در شهرک غرب تهران، به بررسی کامل تمام جنبه های این فرآیند، از دلایل نیاز به آن و مراحل دقیق اجرا گرفته تا تفاوت های روش های مختلف پرداخته می شود.

باندینگ ارتودنسی

باندینگ ارتودنسی به معنای چسباندن بریس ارتودنسی به دندان‌ ها می‌ باشد. با پیشرفت علم و تکنولوژی روش‌ های نوینی جهت باندینگ به وجود آمدند، که امکان چسباندن مستقیم بریس‌ ها به مینای دندان را با تاثیر پذیری بیشتر ممکن ساخته است. باندینگ ارتودنسی جهت چسباندن قطعات اصلی ارتودنسی که دو جزء براکت و سیم هستند استفاده می‌ شود.

رایج ترین روش باندینگ دندان در گذشته به تثبیت دندان‌ ها، با پیچیدن بند یا حلقه به دور هر دندان بوده است. این روش که با وجود استحکام زیادی که برای دندان فراهم می‌ کرد ظاهری زشت را به دنبال داشت و به دلیل این‌ که متقاضیان را دچار تردید در استفاده از آن محصول می کرد امروزه چندان استفاده نمی شود. باندینگ ارتودنسی ضخامت نازکی را با وجود چسبی چند لایه دارد، که موجب چسبندگی بریس به دندان می‌ شود.

اهمیت حیاتی باندینگ ارتودنسی در موفقیت درمان

باندینگ ارتودنسی تنها یک چسباندن ساده نیست؛ بلکه یک اتصال زیستی مهندسی شده است که باید در طول درمان، نیرو های مداوم سیم ارتودنسی را به طور موثر به دندان ها منتقل کند. موفقیت کل درمان ارتودنسی به طور مستقیم به کیفیت و دوام این اتصال بستگی دارد. اگر باندینگ ضعیف باشد، براکت ها به طور مکرر شل شده و می افتند که این امر نه تنها باعث طولانی شدن دوره درمان و افزایش هزینه ها می شود، بلکه می تواند به دلیل نیاز به تعویض مکرر، به مینای دندان نیز آسیب برساند. به همین دلیل، انجام این کار توسط یک متخصص ارتودنسی در تهران که از مواد با کیفیت و تکنیک های دقیق استفاده می کند، برای دستیابی به نتیجه مطلوب و حفظ سلامت دندان ها ضروری است.

استفاده از باندینگ دندان برای چه شرایطی مطرح می شود؟

• برای ترمیم دندان لب پر شده یا ترک خورده
• برای بستن فاصله بین دندان ها
• برای ترمیم دندان پوسیده (رزین کامپوزیت برای پر کردن حفره ها استفاده می شود)
• برای بهبود ظاهر دندانی که تغییر رنگ یافته
• برای تغییر شکل دندان
• عنوان جایگزین پر شدگی های آمالگام
• برای افزایش طول دندان
• برای محافظت از بخشی از ریشه دندان که به علت پس روی لثه، بیرون زده است

تفاوت باندینگ مدرن با روش های قدیمی ارتودنسی

• ظاهر ناخوشایند
  • بند های فلزی ظاهر بسیار ناخوشایند داشتند و تمام سطح دندان را می پوشاندند که این امر پذیرش درمان را برای بسیاری از بیماران دشوار می کرد.
  • این ظاهر فلزی، اعتماد به نفس بیماران را به خصوص در سنین نوجوانی تحت تاثیر قرار می داد.
• مشکلات بهداشتی
  • تمیز کردن اطراف این بند ها بسیار دشوار بود و منجر به تجمع پلاک دندان و افزایش ریسک پوسیدگی و بیماری های لثه می شد.
  • قرار دادن و خارج کردن آن ها نیز فرآیندی زمان بر و گاهی دردناک بود.
• نیاز به فاصله سازی
  • برای قرار دادن بند ها، اغلب نیاز بود که ابتدا با استفاده از کش های جدا کننده، بین دندان ها فاصله ایجاد شود که این خود یک مرحله اضافی و ناراحت کننده برای بیمار بود. باندینگ مدرن تمام این مشکلات را با چسباندن مستقیم براکت های کوچک به سطح دندان برطرف کرده است.

نحوه انجام باندینگ ارتودنسی

• باندینگ ارتودنسی به روش غیر مستقیم

در این روش از یک مدل گچی استفاده می شود، به این صورت که براکت ها بر روی این مدل گچی نصب می شوند و پس از آماده شدن، بریس ها به دهان بیمار منتقل می گردند و بر روی دندان ها چسبانده می شوند. این روش موجب کاهش مدت زمان لازم برای چسباندن براکت ها به صورت تک به تک بر روی دندان ها و همچنین باعث کاهش مدت زمانی که نیاز است، تا دهان با استفاده از رترکتور ها باز بماند، می شود. گرچه این روش مدت نصب بریس ها را کاهش می دهد، اما احتمال تغییر مکان براکت ها، وجود دارد که برای بررسی وضعیت آن ها باید تعداد جلسات بیشتری به متخصص ارتودنسی مراجعه نمایید.

• باندینگ ارتودنسی به روش مستقیم

در این روش براکت‌ های ارتودنسی به صورت مستقیم بر روی تک تک دندان‌ های بیمار چسبانده می‌ شوند. مزیت استفاده از باندینگ مستقیم این است، که محل قرارگیری براکت‌ ها با توجه به موقعیت ریشه دندان و همچنین تاج آن به طور دقیق تعیین می‌ گردد. البته این کار مستلزم این است که دهان بیمار برای مدتی طولانی به وسیله رترکتور باز بماند. این مساله موجب رنجش بیمار می‌ شود اما پس از برداشتن آن، ناراحتی و خشکی به وجود آمده، بلافاصله از بین می‌ رود.

جدول مقایسه روش های باندینگ مستقیم و غیر مستقیم

ویژگی	باندینگ مستقیم	باندینگ غیر مستقیم
دقت جایگذاری	بسیار بالا (توسط متخصص روی هر دندان تنظیم می شود)	خوب (احتمال خطای جزئی در انتقال از مدل به دهان)
زمان لازم روی یونیت	طولانی تر (حدود ۱ تا ۲ ساعت)	کوتاه تر (معمولا کمتر از یک ساعت)
راحتی بیمار	کمتر (نیاز به باز نگه داشتن دهان برای مدت طولانی)	بیشتر (زمان کمتری دهان باز می ماند)
هزینه	معمولا کمتر	ممکن است به دلیل نیاز به لابراتوار کمی بیشتر باشد
احتمال کنده شدن	کمتر (اتصال قوی تر و مستقیم)	کمی بیشتر (به دلیل وجود لایه انتقالی)

چه موادی در چسب باندینگ ارتودنسی به کار می رود؟

• استحکام باند بالا
  • این چسب ها باید به قدری قوی باشند که بتوانند نیرو های جویدن و فشار های سیم ارتودنسی را در طول یک تا دو سال درمان تحمل کنند و از شل شدن براکت ارتودنسی جلوگیری نمایند.
• آزادسازی فلوراید
  • بسیاری از چسب های مدرن ارتودنسی حاوی فلوراید هستند که به طور مداوم در اطراف براکت آزاد شده و به تقویت مینای دندان و جلوگیری از پوسیدگی در این نواحی حساس کمک می کند.
• قابلیت برداشت آسان
  • در عین حال که چسب باید قوی باشد، باید به گونه ای طراحی شده باشد که در پایان درمان، متخصص بتواند بدون آسیب رساندن به مینای دندان، آن را به طور کامل از سطح دندان پاک کند. این ویژگی در فرآیند دی باندینگ اهمیت زیادی دارد.

مدت زمان درمان باندینگ

کل درمان باندینگ ۱۰ تا ۲۰ دقیقه طول می‌ کشد، که بخش اعظم آن صرف جایگذاری بریس و محکم کردن با نور می‌ شود. پیشرفت‌ های اخیر به دست آمده در زمینه سفت کردن با نور، استفاده از نورهای LED را ممکن ساخته است که طول موج نور را باریک می‌ کند و در نتیجه مدت زمان لازم برای سفت کردن چسب را کاهش می‌ دهد. نورهای هالوژنی قدیمی‌ تر باید ۱۵ تا ۲۰ ثانیه روی هر براکت تابانده می‌ شد، حال آن که نور LED این زمان را نصف کرده است. مدت زمان لازم برای نورهای پلاسما حتی از این هم کمتر است و تابش لازم برای هر براکت فقط ۳ ثانیه می باشد.

مراحل باندینگ در ارتودنسی چیست؟

به طور کلی، باندینگ در ارتودنسی به معنی چسباندن براکت ها بر روی دندان ها می باشد. برای آنکه باندینگ در ارتودنسی انجام شود باید در سه مرحله صورت گیرد. در مرحله اول ابتدا سطح دندان با یک نوع اسید خاص متخلخل می شوند، که به آن اچ کردن نیز می گویند. سپس بر روی سطح دندان یک چسب رقیق به عنوان پرایمر قرار می دهند. در مرحله آخر چسب اصلی را روی پایه براکت قرار می دهند. سپس روی سطح براکت را با سوند فشار می دهند تا چسب های اضافی از آن خارج شود.

توجه داشته باشید که چسب در دهان مرطوب دوامی ندارد به همین منظور قبل از هر گونه اقدامی ارتودنتیست یک رترکتور لب را برای خشک نگه داشتن دندان ها درون دهان قرار می دهد. بدون وجود رترکتور امکان ندارد که لب هایتان را دور دندان نگهدارید تا دندان هایتان خشک نگه داشته شوند. سپس برای آنکه لایه های خارجی را از روی دندان بردارند یک لایه ژل به دندان ها می زنند و بعد از گذشت سی ثانیه دندان ها را می شویند. این ژل طعم ترشی دارد که برای همه افراد طعم خوبی نیست، اما برای اقدامات قبل از انجام باندینگ لازم و ضروری می باشد.

دی باندینگ چیست؟

دی باندینگ به معنای برداشتن باندینگ ارتودنسی می باشد و پس از پایان درمان ارتودنسی، صورت می گیرد. انجام این کار باید تحت نظر متخصص ارتودنسی و با دقت و مهارت، صورت گیرد. در غیر این صورت، موجب آسیب به دندان و یا مینای دندان می گردد.

دی باندینگ، پایان سفر ارتودنسی

• نحوه برداشتن براکت ها
  • متخصص با استفاده از یک انبر مخصوص، به آرامی به براکت فشار وارد می کند تا اتصال چسب شکسته و براکت از دندان جدا شود. این کار معمولا سریع و بدون درد است.
• پاکسازی باقی مانده چسب
  • پس از برداشتن براکت ها، مقداری از چسب روی سطح دندان باقی می ماند. این باقی مانده باید با استفاده از ابزار های چرخنده و فرز های مخصوص و با دقت بسیار بالا تراشیده شود.
• پولیش نهایی
  • در مرحله آخر، سطح دندان ها پولیش زده می شود تا هرگونه خراش جزئی از بین رفته و سطحی صاف و براق ایجاد شود. نحوه برداشتن ارتودنسی دندان اگر به درستی انجام نشود، می تواند باعث آسیب دائمی به مینای دندان شود.

مراقبت های ضروری بلافاصله پس از جلسه باندینگ ارتودنسی

• رژیم غذایی نرم
  • از خوردن غذا های سفت، ترد و چسبناک مانند آجیل، ته دیگ، پاپ کورن و گز خودداری کنید. این مواد غذایی می توانند نیروی زیادی به براکت های تازه چسبیده وارد کرده و باعث جدا شدن آن ها شوند.
  • بهتر است در روز اول از سوپ، پوره، ماست و غذا های نرم مشابه استفاده کنید.
• نحوه مسواک زدن
  • مسواک زدن را با ملایمت و با استفاده از یک مسواک نرم مخصوص ارتودنسی انجام دهید. از وارد کردن فشار بیش از حد به براکت ها خودداری کنید.
  • توجه دقیق به تمیز کردن بریس ارتودنسی از همان روز اول، از تجمع پلاک و تغییر رنگ دندان ها در اطراف براکت جلوگیری می کند.

آیا باندینگ ارتودنسی دردناک است؟

خود فرآیند باندینگ ارتودنسی کاملا بدون درد است. در هیچ یک از مراحل آماده سازی دندان و چسباندن براکت ها، بیمار دردی احساس نمی کند، زیرا این فرآیند هیچ تداخلی با عصب دندان ندارد. تنها بخش ناخوشایند برای برخی افراد، استفاده از رترکتور برای باز نگه داشتن دهان و خشک نگه داشتن دندان ها است که ممکن است باعث خشکی لب ها شود. با این حال، درد اصلی ارتودنسی معمولا چند ساعت پس از جلسه باندینگ و بعد از قرار دادن سیم ها شروع می شود. این درد ناشی از فعال شدن نیرو و شروع حرکت دندان ها است و جزئی جدایی ناپذیر از درمان است. پاسخ به سوال آیا ارتودنسی درد دارد؟ برای مرحله باندینگ، قطعا خیر است.

باندینگ در ارتودنسی نامرئی (اینویزیلاین) چگونه است؟

باندینگ ارتودنسی فقط محدود به بریس های فلزی یا سرامیکی نیست. در درمان با پلاک های شفاف یا اینویزیلاین نیز از نوعی باندینگ استفاده می شود. در این روش، به جای براکت، قطعات کوچک و همرنگ دندانی به نام “اتچمنت” (Attachment) روی برخی از دندان ها چسبانده می شوند. این اتچمنت ها از همان مواد کامپوزیتی که برای پر کردن دندان استفاده می شود، ساخته شده اند. وظیفه آن ها ایجاد گیر برای پلاک شفاف است تا بتواند نیرو های لازم برای حرکت های پیچیده دندانی مانند چرخش یا اکستروژن (بیرون کشیدن دندان از استخوان) را اعمال کند. اینویزیلاین چیست؟ در واقع سیستمی است که با استفاده از این اتچمنت های باند شده و پلاک های متوالی، دندان ها را مرتب می کند.

چالش های باندینگ ارتودنسی روی روکش یا دندان پر شده

• سطوح پرسلنی (روکش و لمینت)
  • سطح پرسلن بسیار صاف و بدون تخلخل است و چسب های معمولی به خوبی به آن نمی چسبند. برای باندینگ روی این سطوح، متخصص ارتودنسی باید ابتدا سطح روکش را با مواد خاصی مانند هیدروفلوئوریک اسید آماده سازی کند و از پرایمر های مخصوصی مانند سایلن استفاده نماید تا یک اتصال شیمیایی قوی برقرار شود.
• سطوح کامپوزیتی و آمالگام
  • باندینگ به سطوح پر شده با کامپوزیت معمولا موفقیت آمیز تر از آمالگام است، اما در هر دو حالت، استحکام باند به اندازه اتصال به مینای طبیعی دندان نخواهد بود. به همین دلیل، ارتباط میان ارتودنسی و ایمپلنت چگونه است؟ سوال مهمی است، زیرا روی ایمپلنت نمی توان باندینگ انجام داد و باید قبل از درمان در مورد آن برنامه ریزی کرد.

خدمات تخصصی ارتودنسی در کلینیک دکتر مهریزی

در کلینیک فوق تخصصی دکتر احسان مهریزی متخصص ارتودنسی در شهرک غرب تهران، ما با بهره گیری از جدیدترین تکنولوژی ها و مواد روز دنیا، طیف کاملی از خدمات ارتودنسی را برای تمام سنین ارائه می دهیم. هدف ما ارائه درمانی دقیق و با کیفیت برای دستیابی به لبخندی زیبا و عملکردی بی نقص برای سیستم جونده شماست. ما معتقدیم که یک درمان موفق، حاصل ترکیب دانش، تجربه و استفاده از بهترین ابزار ها است.

• ارتودنسی کودکان
• ارتودنسی بزرگسالان
• ارتودنسی ثابت
• ارتودنسی متحرک
• ارتودنسی نامرئی
• ارتودنسی سرامیکی
• ارتودنسی لینگوال

باندینگ و تاثیر آن بر رنگ دندان ها

یکی از نگرانی های بیماران در طول درمان ارتودنسی، احتمال تغییر رنگ دندان ها در اطراف براکت ها است. این مشکل ارتباط مستقیمی با خود فرآیند باندینگ ندارد، بلکه به رعایت بهداشت توسط بیمار بستگی دارد. چسبی که برای باندینگ استفاده می شود، سطح زیر براکت را کاملا مهر و موم می کند و از آن در برابر پوسیدگی محافظت می نماید. اما ناحیه اطراف براکت مستعد تجمع پلاک و باکتری است. اگر بیمار بهداشت را به خوبی رعایت نکند، ممکن است پس از دی باندینگ، ناحیه زیر براکت که تمیز مانده، روشن تر از نواحی اطراف که دچار تغییر رنگ یا دکلسیفیکاسیون (شروع پوسیدگی) شده اند، به نظر برسد. بنابراین، تغییر رنگ دندان ها در ارتودنسی قابل پیشگیری است.

آینده باندینگ ارتودنسی و تکنولوژی های نوین

علم ارتودنسی همواره در حال پیشرفت است و تکنیک های باندینگ نیز از این قاعده مستثنی نیستند. تحقیقات جدید بر روی تولید چسب هایی با استحکام بالاتر، خواص ضد باکتریایی قوی تر و سهولت بیشتر در استفاده و پاکسازی متمرکز شده اند. ارتودنسی دیجیتال یکی از حوزه هایی است که آینده این فرآیند را متحول خواهد کرد. با استفاده از اسکنر های داخل دهانی و پرینتر های سه بعدی، سینی های باندینگ غیر مستقیم با دقت میکرونی ساخته می شوند که خطای انسانی را به حداقل رسانده و فرآیند را سریع تر و دقیق تر می کنند. این پیشرفت ها نویدبخش درمانی راحت تر و موثرتر برای بیماران در آینده نزدیک است.

چه زمانی باندینگ ارتودنسی ناموفق است و تکرار می شود؟

• خطای تکنیکی
  • اگر در حین فرآیند باندینگ، بزاق یا رطوبت به سطح دندان برسد، استحکام چسب به شدت کاهش می یابد.
  • عدم آماده سازی صحیح سطح مینای دندان یا استفاده از مقدار ناکافی چسب نیز می تواند منجر به شکست باند شود.
• نیرو های بیش از حد
  • جویدن غذا های بسیار سفت یا عاداتی مانند دندان قروچه می تواند نیرویی بیش از تحمل چسب به براکت وارد کند.
  • ضربه مستقیم به دهان نیز می تواند باعث کنده شدن براکت ها شود.
  • به همین دلیل، استفاده از موم ارتودنسی و نحوه استفاده از آن برای جلوگیری از آسیب به بافت های نرم و کاهش فشار های ناخواسته اهمیت دارد.

آیا باندینگ ارتودنسی به مینای دندان آسیب می رساند؟

این یکی از رایج ترین سوالات و نگرانی های بیماران است. اگر فرآیند باندینگ و دی باندینگ توسط یک متخصص ماهر و با استفاده از تکنیک های صحیح انجام شود، هیچ آسیب دائمی و قابل توجهی به مینای دندان وارد نمی شود. مرحله اچ کردن یا متخلخل سازی مینا، یک فرآیند میکروسکوپی است و لایه بسیار نازکی را تحت تاثیر قرار می دهد که پس از برداشتن بریس ها، مینای دندان می تواند با جذب مواد معدنی از بزاق، خود را بازسازی کند. آسیب اصلی زمانی رخ می دهد که پاکسازی چسب در مرحله دی باندینگ با بی دقتی و با ابزار نامناسب انجام شود که باعث خراشیده شدن مینای دندان می گردد. بنابراین، مینای دندان چگونه از دندان‌های ما محافظت می‌کند؟ سوالی است که پاسخ آن در مراقبت صحیح در طول و پس از درمان نهفته است.

باندینگ در شرایط خاص: دندان های حساس یا دارای تحلیل لثه

• دندان های حساس
  • بیمارانی که از حساسیت دندانی رنج می برند، ممکن است در مرحله آماده سازی دندان (شستشو با آب و خشک کردن با هوا) کمی احساس ناراحتی کنند، اما این حس موقتی است. استفاده از چسب های حاوی مواد ضد حساسیت می تواند برای این افراد مفید باشد. ارتودنسی دندان های حساس کاملا امکان پذیر است اما نیاز به مدیریت دقیق دارد.
• تحلیل لثه
  • در بیمارانی که دچار تحلیل لثه هستند، بخشی از سطح ریشه دندان نمایان شده است. باندینگ براکت به سطح ریشه (سمنتوم) به دلیل نرم تر بودن و ساختار متفاوت، به اندازه مینا قوی نیست. در این موارد، متخصص باید محل قرارگیری براکت را با دقت بیشتری انتخاب کند یا از روش های جایگزین استفاده نماید.

نتیجه گیری

باندینگ ارتودنسی چیست؟ اکنون می دانیم که این فرآیند، یک مرحله بنیادین و بسیار دقیق در شروع درمان های ارتودنسی ثابت است که موفقیت کل درمان به کیفیت آن وابسته است. از انتخاب مواد مناسب گرفته تا اجرای تکنیک های مستقیم و غیرمستقیم، هر مرحله نیازمند دانش، دقت و مهارت یک متخصص ارتودنسی است. با پیشرفت های تکنولوژی، این فرآیند روز به روز دقیق تر، سریع تر و برای بیماران راحت تر می شود. یک باندینگ موفق نه تنها تضمین کننده حرکت صحیح دندان ها و کوتاه شدن دوره درمان است، بلکه سلامت مینای دندان را نیز در طول و پس از ارتودنسی حفظ می کند. برای اطمینان از یک نتیجه ایده آل، مراجعه به یک مرکز تخصصی مانند کلینیک دکتر احسان مهریزی متخصص ارتودنسی در شهرک غرب تهران اهمیت حیاتی دارد.

سوالات متداول

آیا بلافاصله بعد از باندینگ می توانم غذا بخورم؟

بله، اما با احتیاط. توصیه می شود حداقل برای چند ساعت اول و به خصوص در ۲۴ ساعت نخست، از خوردن غذا های سفت، ترد و چسبناک خودداری کنید تا چسب به حداکثر استحکام خود برسد. بهتر است با غذا های نرم مانند سوپ یا پوره شروع کنید. رعایت رژیم غذایی مناسب در دوران ارتودنسی به طور کلی به دوام باندینگ کمک می کند.

اگر یکی از براکت ها پس از باندینگ افتاد چه کار کنم؟

در صورت جدا شدن یا شکستن براکت، خونسردی خود را حفظ کنید. اگر براکت هنوز به سیم متصل است، سعی نکنید آن را دستکاری کنید. در اسرع وقت با کلینیک ارتودنسی خود تماس گرفته و یک وقت ملاقات برای چسباندن مجدد آن تنظیم نمایید. نادیده گرفتن شکستن براکت ارتودنسی می تواند باعث تاخیر در برنامه درمانی شما شود.

تفاوت باندینگ ارتودنسی با باندینگ کامپوزیتی چیست؟

اگرچه در هر دو روش از مواد کامپوزیتی استفاده می شود، اما هدف آن ها کاملا متفاوت است. باندینگ ارتودنسی برای چسباندن موقت براکت ها به دندان جهت حرکت دادن آن هاست. اما باندینگ کامپوزیتی یک درمان زیبایی و ترمیمی است که برای اصلاح فرم، رنگ، بستن فاصله یا ترمیم شکستگی های دندان به کار می رود و یک اتصال دائمی محسوب می شود.

آیا می توان روی دندان نیش نهفته باندینگ انجام داد؟

بله، این یکی از کاربرد های مهم ارتودنسی است. پس از اینکه دندان نیش نهفته با یک جراحی جزئی در دسترس قرار گرفت، یک دکمه یا براکت کوچک به سطح آن باند می شود. سپس با استفاده از کش ارتودنسی یا فنر، به آرامی نیرویی به آن وارد می شود تا به تدریج به سمت موقعیت صحیح خود در قوس دندانی هدایت شود.

آیا باندینگ ارتودنسی برای کودکان متفاوت است؟

اصول کلی فرآیند یکسان است، اما ملاحظات خاصی وجود دارد. دندان های شیری و دندان های دائمی تازه رویش یافته، ساختار مینای متفاوتی دارند. همچنین، کنترل رطوبت و همکاری کودک در طول جلسه می تواند چالش برانگیزتر باشد. به همین دلیل، متخصص ارتودنسی کودکان از تکنیک ها و موادی استفاده می کند که برای شرایط سنی آن ها مناسب تر باشد.

آیا هزینه باندینگ جدا از کل ارتودنسی محاسبه می شود؟

خیر، معمولا اینطور نیست. برای باندینگ و دی باندینگ (برداشتن براکت ها) به عنوان بخش های جدایی ناپذیر درمان، در هزینه ارتودنسی که در ابتدای درمان به بیمار اعلام می شود، لحاظ شده است. البته قیمت چسباندن مجدد براکت هایی که به دلیل عدم رعایت بیمار کنده می شوند، ممکن است به صورت جداگانه محاسبه گردد.

آیا قبل از باندینگ نیاز به جرم گیری است؟

بله، به شدت توصیه می شود. سطح دندان ها برای یک اتصال قوی و موفق، باید کاملا تمیز و عاری از هرگونه پلاک یا جرم باشد. به همین دلیل، متخصص ارتودنسی قبل از شروع فرآیند باندینگ، سطح دندان ها را با یک ماده مخصوص پولیش می دهد یا ممکن است انجام یک جرم گیری دندان در ارتودنسی را چند روز قبل از جلسه باندینگ، به بیمار توصیه نماید.

منابع:

• American Association of Orthodontists (AAO)
• Journal of Clinical Orthodontics