عوارض ارتودنسی دندان

خانه » عوارض ارتودنسی دندان

آیا ارتودنسی ضرر دارد؟ بررسی جامع عوارض احتمالی ارتودنسی دندان و نقش درمان اصولی در سلامت دندان ها

عوارض ارتودنسی دندان: ارتودنسی، شاخه ای تخصصی از دندانپزشکی است که به تشخیص، پیشگیری و درمان ناهنجاری های دندانی و فکی (مال اکلوژن) می پردازد. هدف اصلی این درمان، دستیابی به لبخندی زیبا، عملکرد صحیح جویدن و بهبود سلامت کلی دهان و دندان است. با وجود مزایای فراوان و نتایج درخشانی که ارتودنسی به ارمغان می آورد، مانند هر مداخله درمانی دیگری، می تواند با عوارض ارتودنسی دندان و چالش هایی نیز همراه باشد. اما سوال مهم این است که آیا ارتودنسی ضرر دارد و این عوارض تا چه حد جدی هستند؟ آگاهی از عوارض ارتودنسی دندان، به بیماران کمک می کند تا با دیدی واقع بینانه وارد فرآیند درمان شوند، همکاری بهتری با متخصص ارتودنسی خود داشته باشند و با رعایت نکات لازم و انتخاب یک درمان اصولی توسط متخصص، احتمال بروز این مشکلات را به حداقل برسانند، چرا که همیشه اینطور نیست که ارتودنسی منجر به آسیب شود؛ در واقع، اگر درمان به درستی و توسط فرد متخصص انجام شود، مزایای آن به مراتب بیشتر از هرگونه عارضه احتمالی خواهد بود.

باید بدانید: ارتودنسی اقساطی

دکتر احسان مهریزی متخصص خوب ارتودنسی در شهرک غرب تهران، یکی از متخصصان باتجربه و دارای بورد تخصصی در زمینه‌ ارتودنسی است که در این مقاله به بررسی جامع و کامل عوارض ارتودنسی دندان، از شایع ترین و خفیف ترین آنها گرفته تا موارد نادر تر و جدی تر، می پردازد. همچنین راهکارهای پیشگیری و مدیریت این عوارض، با تاکید بر نقش درمان صحیح، را مورد بحث قرار خواهد داد.

خدمات ارائه‌ شده توسط دکتر مهریزی:

لیست هزینه ارتودنسی سال ۱۴۰۴: هزینه ارتودنسی ۱۴۰۴

ثبت درخواست مشاوره

برای دریافت مشاوره و یا رزرو نوبت با دکتر احسان مهریزی، متخصص ارتودنسی و ناهنجاری های فک و صورت، فرم زیر را پر کنید.

بخش اول: عوارض شایع و گذرا

عوارض ارتودنسی دندان، تقریباً در تمامی بیماران تحت درمان ارتودنسی، به ویژه در مراحل اولیه، مشاهده می شوند و معمولاً پس از چند روز تا چند هفته برطرف می گردند. مهم است بدانیم که این عوارض گذرا هستند و نشانه ای از آسیب دائمی نیستند، به خصوص اگر درمان تحت نظر متخصص با تجربه انجام شود و بیمار به توصیه ها عمل کند.

درد و ناراحتی: یکی از اولین سوالاتی که برای بسیاری از بیماران پیش می آید این است که آیا ارتودنسی درد دارد؟ پاسخ این است که پس از قرار دادن اولیه بریس ها، بندها، سیم ها یا الاینر های شفاف، و همچنین پس از هر جلسه تنظیم (سفت کردن سیم ها)، احساس درد، فشار و ناراحتی در دندان ها و فک ها طبیعی است. این درد معمولاً مبهم و منتشر است و ممکن است جویدن را دشوار کند.
- علت: نیرویی که دستگاه های ارتودنسی برای حرکت دادن دندان ها به استخوان و بافت های اطراف وارد می کنند، باعث ایجاد یک واکنش التهابی خفیف و موقت می شود.
- مدیریت: از جمله راهکارهای کاهش درد ارتودنسی می توان به مصرف مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن طبق دستور پزشک، استفاده از رژیم غذایی نرم در روزهای اولیه و شستشوی دهان با آب نمک ولرم اشاره کرد. این درد معمولاً طی ۳ تا ۷ روز به طور قابل توجهی کاهش می یابد و نشانه ای از یک فرآیند درمانی طبیعی است، نه یک ضرر دائمی.
زخم ها و تحریکات دهانی:
- شرح: براکت ها، سیم ها و سایر اجزای دستگاه ارتودنسی، به خصوص در روزهای اول، می توانند باعث سایش و تحریک مخاط داخلی گونه ها، لب ها و زبان شوند و زخم های کوچک و دردناکی (آفت) ایجاد کنند.
- علت: تماس مداوم اجسام سخت و گاهی تیز دستگاه با بافت های نرم دهان.
- مدیریت: استفاده از موم ارتودنسی و نحوه استفاده از آن بسیار کمک کننده است؛ مقدار کمی از موم را روی قسمتی از بریس که باعث تحریک شده، قرار دهید تا یک سطح صاف و محافظ ایجاد شود. شستشوی دهان با آب نمک ولرم و استفاده از ژل های بی حس کننده موضعی نیز مفید است. این تحریکات معمولاً با عادت کردن بافت های دهان و مراقبت صحیح، به سرعت بهبود می یابند و آسیب بلندمدتی به همراه ندارند.
مشکلات موقتی در تکلم و جویدن: حضور دستگاه های ارتودنسی در دهان می تواند در ابتدا تلفظ برخی حروف و کلمات را تغییر دهد (نوک زبانی صحبت کردن) و جویدن غذاهای سفت یا چسبنده را دشوار سازد. با گذشت زمان و عادت کردن زبان به وضعیت جدید، مشکلات تکلم معمولاً برطرف می شوند. انتخاب غذاهای نرم تر و خرد کردن غذا به قطعات کوچک تر نیز کمک کننده است.
احساس لق شدن دندان ها: برخی بیماران ممکن است از لق شدن دندان در ارتودنسی نگران شوند. باید دانست که درجاتی از تحرک دندان ها در طول درمان طبیعی است، زیرا دندان ها در حال جابجایی در استخوان هستند. این یک بخش ضروری از فرآیند حرکت دندان است و اگر تحت کنترل متخصص باشد، ضرری به پایداری نهایی دندان وارد نمی کند و منجر به از دست رفتن دندان نمی شود. با این حال، اگر این لقی بیش از حد باشد یا با درد شدید همراه شود، باید به متخصص ارتودنسی اطلاع داده شود.
آسیب یا شکستگی دستگاه های ارتودنسی: مواردی مانند شل شدن براکت ارتودنسی یا حتی شکستن براکت ارتودنسی اتفاقات نسبتاً شایعی هستند. این مشکلات معمولاً در اثر جویدن غذاهای سفت یا چسبنده، ضربه به دهان یا دستکاری نامناسب دستگاه رخ می دهند و نیازمند مراجعه به متخصص برای ترمیم یا تعویض قطعه آسیب دیده هستند. گرچه این موارد می توانند آزاردهنده باشند و طول درمان را اندکی افزایش دهند، اما با مراجعه به موقع به متخصص، به راحتی قابل مدیریت هستند و به خودی خود ضرر عمده ای به سلامت دندان ها یا نتیجه نهایی درمان وارد نمی کنند.

بخش دوم: عوارض مرتبط با سلامت دندان ها و لثه

عوارض ارتودنسی دندان، نیازمند توجه و مراقبت بیشتری هستند، زیرا در صورت عدم رسیدگی و عدم انجام درمان به شکل اصولی و با نظارت دقیق متخصص، می توانند منجر به مشکلات دائمی شوند. اما تاکید می شود که با رعایت دقیق بهداشت دهان و دندان توسط بیمار و برنامه ریزی صحیح درمان توسط ارتودنتیست، عوارض ارتودنسی دندان به شدت قابل کنترل و پیشگیری هستند و نباید به عنوان یک نتیجه قطعی از درمان ارتودنسی تلقی شوند.

دکلسیفیکاسیون (ضایعات لکه سفید – White Spot Lesions) و پوسیدگی دندان: یکی از نگرانی های اصلی بیماران این است که آیا در زمان ارتودنسی دندانها پوسیده می شوند؟ دکلسیفیکاسیون به معنای از دست رفتن مواد معدنی از سطح مینای دندان است که به صورت لکه های سفید گچی، به ویژه در اطراف براکت ها، ظاهر می شود و می تواند منجر به تغییر رنگ دندان ها در ارتودنسی شود. این لکه ها مراحل اولیه پوسیدگی دندان هستند و در صورت عدم درمان، می توانند به حفره یا پوسیدگی دندان تبدیل شوند.
- علت: تجمع پلاک میکروبی به دلیل دشوارتر شدن تمیز کردن بریس ارتودنسی. باکتری های موجود در پلاک، اسید تولید کرده و باعث حل شدن مواد معدنی مینای دندان می شوند. البته، با رعایت دقیق بهداشت و مراقبت های تخصصی، از جمله استفاده از فلوراید و مراجعات منظم، احتمال بروز این لکه ها به شدت کاهش می یابد و اینطور نیست که ارتودنسی همیشه منجر به پوسیدگی و ایجاد ضرر به ساختار دندان شود.
- پیشگیری و مدیریت:
  - رعایت دقیق و وسواس گونه بهداشت دهان و دندان: مسواک زدن با مسواک ارتودنسی و خمیر دندان حاوی فلوراید، استفاده روزانه از نخ دندان مخصوص و مسواک ارتودنسی بین دندانی برای تمیز کردن اطراف براکت ها.
  - رژیم غذایی مناسب.
  - مراجعات منظم به دندانپزشک عمومی. این همکاری بین بیمار و تیم درمانی، کلید جلوگیری از این نوع ضرر ارتودنسی و حفظ سلامت دندان ها است.
بیماری های لثه (ژنژیویت و پریودنتیت):
- شرح: التهاب لثه در ارتودنسی یا ژنژیویت، با قرمزی، تورم و خونریزی لثه مشخص می شود. برای درک بهتر شدت این مشکل، باید بدانیم بیماری پریودنتال لثه چیست؟ این بیماری شکل پیشرفته تر التهاب لثه است که در آن استخوان و بافت های نگهدارنده دندان تحلیل می روند. همچنین، در صورت عدم رعایت بهداشت یا وجود نیروهای نامناسب، ممکن است فرد با این سوال مواجه شود که تحلیل لثه چیست؟ که به معنای عقب نشینی لثه از روی سطح دندان و نمایان شدن بخشی از ریشه است و می تواند حساسیت دندانی و مشکلات زیبایی ایجاد کند.
- علت: تجمع پلاک میکروبی در خط لثه و اطراف براکت ها. با این حال، انتخاب یک متخصص ماهر که نیروهای مناسب و کنترل شده را اعمال کند و پایبندی بیمار به دستورالعمل های بهداشتی دقیق، خطر عوارض ارتودنسی دندان را به حداقل می رساند و از آسیب جدی و دائمی به لثه ها جلوگیری می کند. پس، ارتودنسی به خودی خود عامل قطعی بیماری لثه نیست و در صورت مدیریت صحیح، ضرری به بافت های نگهدارنده دندان وارد نمی کند.
- پیشگیری و مدیریت: رعایت دقیق بهداشت، مراجعات منظم و در صورت نیاز جرم گیری حرفه ای.
تحلیل ریشه دندان (Root Resorption): تحلیل ریشه به معنای کوتاه شدن طول ریشه دندان است. این پدیده می تواند در درجات مختلفی از خفیف تا شدید رخ دهد. عواملی مانند نیروهای ارتودنسی بیش از حد، شکل غیرطبیعی ریشه ها، سابقه تروما، عوامل ژنتیکی و طول دوره درمان می توانند خطر تحلیل ریشه را افزایش دهند. متخصص ارتودنسی با برنامه ریزی دقیق درمان، استفاده از نیروهای ملایم و کنترل شده، و پایش منظم با رادیوگرافی، تلاش می کند این عارضه را به حداقل برساند یا از پیشرفت آن جلوگیری کند. بنابراین، اینطور نیست که هر درمانی منجر به تحلیل شدید و مضر ریشه شود و این یک ضرر اجتناب ناپذیر و همیشگی نیست. در اکثر موارد، تحلیل ریشه خفیف است (کمتر از ۲ میلی متر) و تأثیر بالینی قابل توجهی بر طول عمر و پایداری دندان ندارد.

بیشتر بدانید: ارتودنسی دندان های حساس

بخش سوم: عوارض کمتر شایع اما مهم در ارتودنسی دندان

مشکلات مفصل گیجگاهی-فکی (TMJ/TMD):
- شرح: اختلالات این مفصل (TMD) می تواند باعث درد در ناحیه مفصل، صورت، سر و گردن، و ایجاد صدای مفصل فک (کلیک یا پاپ)، محدودیت در باز کردن دهان و مشکلات در جویدن شود.
- ارتباط با ارتودنسی: ارتباط بین درمان ارتودنسی و مشکلات TMJ پیچیده است. در بسیاری از موارد، یک درمان ارتودنسی اصولی و با تشخیص صحیح، می تواند به بهبود علائم TMD کمک کند یا تأثیر خنثی داشته باشد. با این حال، در برخی افراد مستعد، تغییرات در اکلوژن ممکن است به طور موقت علائم TMD را تشدید کند. یک متخصص باتجربه قبل از شروع درمان، وضعیت TMJ را به دقت ارزیابی می کند تا از بروز یا تشدید مشکلات جلوگیری نماید و اطمینان حاصل کند که درمان ارتودنسی ضرری برای مفصل فک ایجاد نمی کند.
- مدیریت: متخصص ارتودنسی باید قبل از شروع درمان، وضعیت TMJ بیمار را ارزیابی کند. هرگونه درد یا ناراحتی در ناحیه مفصل باید به اطلاع متخصص ارتودنسی رسانده شود.
بازگشت نتایج درمان (Relapse): بازگشت یا رلپس به معنای تمایل دندان ها برای حرکت به سمت موقعیت اولیه خود پس از اتمام درمان ارتودنسی است. این یک ‘عارضه’ یا ضرر مستقیم خود درمان نیست، بلکه نتیجه عدم پایبندی به مرحله نگهداری است، و با همکاری کامل بیمار در استفاده از نگهدارنده ها، می توان از این بازگشت ناخواسته و از بین رفتن نتایج مثبت درمان جلوگیری کرد. بافت های اطراف دندان (لثه، الیاف پریودنتال و استخوان) پس از حرکت دندان ها نیاز به زمان دارند تا در موقعیت جدید تثبیت شوند. استفاده دقیق و منظم از نگهدارنده ها (Retainers) برای حفظ نتایج حیاتی است.
واکنش های آلرژیک: اگرچه نادر است، اما برخی افراد ممکن است به مواد به کار رفته در دستگاه های ارتودنسی، به خصوص نیکل (در بسیاری از آلیاژهای مورد استفاده در سیم ها و براکت های فلزی) یا لاتکس (در برخی کش های ارتودنسی) حساسیت نشان دهند. البته با اطلاع رسانی صحیح به متخصص قبل از شروع درمان و در صورت لزوم انجام تست های آلرژی، این مشکل کاملاً قابل پیشگیری است و متخصص از مواد جایگزین بدون ایجاد حساسیت (مانند براکت های تیتانیومی یا سرامیکی و الاستیک های بدون لاتکس) استفاده خواهد کرد تا هیچ ضرری از این بابت متوجه بیمار نشود.
آسیب به سطح دندان ها یا ترمیم های موجود: در موارد نادر، ممکن است هنگام قرار دادن یا برداشتن براکت ها، خراشیدگی های جزئی روی مینای دندان ایجاد شود یا به ترمیم های موجود (مانند روکش ها یا پرکردگی ها) آسیب وارد شود. یک متخصص ارتودنسی ماهر و با تجربه با استفاده از تکنیک های دقیق و مواد با کیفیت، این ریسک را به حداقل ممکن می رساند. براکت های سرامیکی به دلیل پیوند قوی تر با مینا، ریسک بیشتری برای آسیب به مینا هنگام برداشتن دارند، اما با تکنیک های مدرن و ابزارهای خاص، این ریسک نیز به طور قابل توجهی کاهش یافته و ضرر قابل توجهی به دندان وارد نمی شود.

بخش چهارم: عوارض بسیار نادر در ارتودنسی دندان

عوارض ارتودنسی دندان به ندرت اتفاق می افتند اما ذکر آنها برای تکمیل بحث ضروری است:

انکلیوز (Ankylosis): جوش خوردن مستقیم ریشه دندان به استخوان فک. در این حالت، دندان نمی تواند با نیروهای ارتودنسی حرکت کند. این وضعیت معمولاً به دنبال تروما (ضربه) شدید به دندان یا برخی عوامل ناشناخته رخ می دهد. اگرچه ارتودنسی عامل ایجاد انکلیوز نیست، اما وجود آن می تواند طرح درمان را پیچیده کند.
آسیب به عصب دندان (از دست رفتن حیات پالپ): در موارد بسیار نادر، نیروی ارتودنسی (به خصوص اگر دندان سابقه ضربه یا پوسیدگی عمیق داشته باشد) می تواند باعث آسیب به عروق و اعصاب داخل دندان (پالپ) و از دست رفتن حیات آن شود. دندان ممکن است تغییر رنگ دهد یا دردناک شود. این یک ضرر بسیار نادر است و متخصصین با اعمال نیروهای کنترل شده و بررسی سابقه دندان ها، سعی در جلوگیری از آن دارند. در صورت وقوع، نیاز به درمان ریشه (عصب کشی) خواهد بود.

بخش پنجم: جنبه های روانی و اجتماعی

تأثیر بر ظاهر و اعتماد به نفس: برخی افراد، به خصوص نوجوانان و بزرگسالان، ممکن است در ابتدا از ظاهر بریس های فلزی احساس خجالت یا کاهش اعتماد به نفس داشته باشند. این مسئله با وجود گزینه هایی مانند بریس های سرامیکی (همرنگ دندان) یا الاینرهای شفاف (مانند اینویزیلاین) تا حد زیادی قابل مدیریت است. با این حال، باید به خاطر داشت که این یک مرحله موقتی است و نتیجه نهایی (لبخند زیباتر) معمولاً تأثیر بسیار مثبتی بر اعتماد به نفس خواهد داشت.
نارضایتی از طول درمان یا نتایج: گاهی اوقات، طول درمان ممکن است بیش از پیش بینی اولیه باشد یا بیمار از نتایج نهایی رضایت کامل نداشته باشد. ارتباط شفاف و صادقانه با متخصص ارتودنسی و داشتن انتظارات واقع بینانه از ابتدا، می تواند به کاهش این موارد کمک کند.

بخش ششم: چگونه عوارض ارتودنسی را به حداقل برسانیم و از ضرر های احتمالی جلوگیری کنیم؟

انتخاب متخصص ارتودنسی مجرب و معتبر: این مهم ترین گام برای جلوگیری از ضرر های ارتودنسی است. یک متخصص ارتودنسی (ارتودنتیست) دارای دانش، مهارت و تجربه کافی برای تشخیص صحیح، طرح درمان مناسب و اجرای دقیق درمان با حداقل عوارض ارتودنسی دندان است.
همکاری کامل با متخصص ارتودنسی:
- رعایت دقیق تمامی دستورالعمل های بهداشتی، غذایی و مربوط به استفاده از دستگاه ها (مانند الاستیک ها و هدگیر).
- مراجعه منظم طبق وقت های تعیین شده برای تنظیمات و بررسی ها.
بهداشت دهان و دندان بی نقص: این مهم ترین عامل در پیشگیری از پوسیدگی و بیماری های لثه است. تاکید مجدد بر اهمیت تمیز کردن بریس ارتودنسی و استفاده از ابزارهایی مانند مسواک ارتودنسی بین دندانی در این بخش ضروری است.
رژیم غذایی مناسب: اجتناب از غذاهای سفت، چسبنده، شیرین و نوشیدنی های گاز دار و اسیدی.
گزارش فوری هرگونه مشکل: در صورت بروز هرگونه درد غیرعادی، شکستگی دستگاه، یا مشکل دیگر، بلافاصله با متخصص ارتودنسی خود تماس بگیرید.
استفاده صحیح از نگهدارنده ها (ریتینرها): پس از اتمام درمان، برای جلوگیری از بازگشت نتایج، استفاده از ریتینرها طبق دستورالعمل ضروری است.

نتیجه گیری

درمان ارتودنسی یک سرمایه گذاری ارزشمند برای سلامت و زیبایی دندان ها و فک ها است. اگرچه این درمان، مانند هر مداخله پزشکی دیگری، می تواند با عوارضی همراه باشد، اما با پاسخ به سوال کلیدی “آیا ارتودنسی ضرر دارد؟“ باید گفت که اکثر این عوارض ارتودنسی دندان خفیف، گذرا و با انتخاب یک متخصص ماهر و رعایت دقیق دستورالعمل ها، قابل پیشگیری یا مدیریت هستند. با رعایت بهداشت دهان و دندان و همکاری کامل با تیم درمانی، می توان احتمال بروز عوارض جدی را به میزان قابل توجهی کاهش داد و از مزایای بی شمار یک لبخند سالم و زیبا بهره مند شد. بنابراین، اینطور نیست که ارتودنسی ذاتاً مضر باشد؛ بلکه چگونگی انجام درمان و میزان همکاری بیمار، تعیین کننده نتیجه و میزان عوارض خواهد بود.

آگاهی از عوارض ارتودنسی دندان احتمالی نباید باعث ترس از درمان شود، بلکه باید انگیزه ای برای مراقبت بهتر و همکاری بیشتر با متخصص ارتودنسی باشد. به یاد داشته باشید که مزایای بلندمدت ارتودنسی، از جمله بهبود عملکرد جویدن، تسهیل در رعایت بهداشت، کاهش سایش غیرطبیعی دندان ها و افزایش اعتماد به نفس، معمولاً بسیار بیشتر از چالش های موقتی آن است. قبل از شروع درمان، تمامی سوالات و نگرانی های خود را با متخصص ارتودنسی در میان بگذارید تا با آگاهی کامل، این مسیر را آغاز کنید.

ثبت درخواست مشاوره

پرسش های متداول عوارض ارتودنسی دندان:

آیا ارتودنسی باعث بوی بد دهان می شود؟

خود دستگاه های ارتودنسی به طور مستقیم باعث بوی بد دهان نمی شوند. اما به دلیل اینکه تمیز کردن دندان ها و اطراف بریس ها دشوارتر می شود، تجمع پلاک میکروبی و ذرات غذا می تواند منجر به بوی بد دهان شود. رعایت دقیق بهداشت دهان و دندان، از جمله مسواک زدن منظم، استفاده از نخ دندان مخصوص ارتودنسی و دهانشویه، برای جلوگیری از این مشکل ضروری است.

اگر در حین درمان ارتودنسی به دندانی ضربه بخورد چه اتفاقی می افتد؟

ضربه به دندان ها در حین درمان ارتودنسی می تواند باعث آسیب به دندان، لقی بیش از حد، یا حتی آسیب به دستگاه ارتودنسی شود. در صورت وقوع چنین حادثه ای، باید فوراً با متخصص ارتودنسی خود تماس بگیرید تا وضعیت بررسی و اقدامات لازم انجام شود. ممکن است نیاز به تنظیم مجدد بریس ها یا بررسی رادیوگرافیک دندان آسیب دیده باشد.

آیا پس از اتمام ارتودنسی، دندان ها برای همیشه صاف باقی می مانند؟

خیر، تضمینی برای صاف ماندن دائمی دندان ها بدون مراقبت وجود ندارد. به همین دلیل مرحله نگهداری با استفاده از ریتینر ها (نگهدارنده ها) بسیار حیاتی است. دندان ها تمایل طبیعی به حرکت دارند و نیروهای جویدن، زبان و لب ها می توانند باعث جابجایی آنها شوند. استفاده منظم از ریتینر طبق دستور متخصص، کلید حفظ نتایج درمان است.

آیا ارتودنسی می تواند بر رشد فک ها تأثیر بگذارد؟

بله، به خصوص اگر درمان ارتودنسی در سنین رشد (کودکی و نوجوانی) انجام شود. دستگاه های ارتودنسی فانکشنال و سایر ابزارهای خاص می توانند برای هدایت رشد فک ها و اصلاح ناهنجاری های اسکلتی مورد استفاده قرار گیرند. در بزرگسالان، امکان تغییر رشد فک با ارتودنسی به تنهایی محدود است و برای اصلاح مشکلات شدید فکی، ممکن است جراحی فک (ارتوگناتیک) در کنار ارتودنسی لازم باشد.

آیا می توانم در طول درمان ارتودنسی ورزش کنم یا سازهای بادی بنوازم؟

بله، در بیشتر موارد می توانید به فعالیت های ورزشی و نواختن سازهای بادی ادامه دهید. با این حال، برای ورزش های تماسی (مانند فوتبال، بسکتبال، کشتی) استفاده از محافظ دهان (Mouthguard) مخصوص ارتودنسی برای جلوگیری از آسیب به لب ها، گونه ها و دستگاه ارتودنسی اکیداً توصیه می شود. نواختن برخی سازهای بادی ممکن است در ابتدا کمی ناراحتی ایجاد کند، اما با گذشت زمان به آن عادت خواهید کرد.

اگر یکی از کش های رنگی (الاستیک لیگاچور) دور براکت بیفتد چه کار کنم؟

افتادن یک یا دو کش رنگی معمولاً مشکل حاد ایجاد نمی کند، اما بهتر است در اولین فرصت با مطب ارتودنسی خود تماس بگیرید و موضوع را اطلاع دهید. آنها به شما خواهند گفت که آیا نیاز به مراجعه فوری دارید یا می توانید تا جلسه بعدی صبر کنید. این کش ها به نگه داشتن سیم در شیار براکت کمک می کنند.

آیا می توان بعد از درمان ریشه (عصب کشی) ارتودنسی انجام داد؟

بله، دندانی که درمان ریشه شده است نیز می تواند تحت درمان ارتودنسی قرار گیرد و حرکت داده شود. مهم این است که درمان ریشه به درستی انجام شده باشد و دندان عفونت فعال نداشته باشد. متخصص ارتودنسی قبل از شروع درمان، وضعیت دندان عصب کشی شده را با رادیوگرافی بررسی خواهد کرد.

منابع: